حبیب آذرگشسب

یادم می‌آید وقتی که کلاس ششم بودم، چند دلیل برای نوشتن روزانه آوردم و در وبلاگم منتشر کردم. یکی از آن دلایل این بود که، نوشتن به خودی خود می‌تواند شما را درک عمیق‌تری از مسائل نزدیک کند. یعنی وقتی چیزی می‌نویسید که تازه آن را آموخته‌اید، آن نوشته در فهم بهتر آن مسئله دوست و یاور شما خواهد بود. یا وقتی که می‌خواهید در مورد شاعر یا نویسنده‌ای چیزی بنویسید، به مرور مجبور خواهید شد که عمیق‌تر اشعار و آثار آن شخص را بخوانید.امروز که یک دوره هفت ماهه فرار از نوشتن را گذرانده‌ام، بیشتر به این گزاره یا به قول دوستان مافیا بازم فکت، ایمان می‌آورم. زیرا که عمیقا جای خالی برخی چیزها را حس کرده‌ام. برای همین هم می‌گویم:« باید نوشت؛ حتی اگر لازم باشد، باید نوشت و نوشت و نوشت تا خسته شوی و دیگر نای انجام‌ دادن هیچ‌کاری را نداشته باشی!»پی.نوشت.شعر:امروز رباعی بسیار زیبایی از خیام خوانده‌ام و به شما نیز، توصیه می‌کنم نگاهی به آن بیندازید:از دی که گذشت هیچ از او یاد مکنفردا که نیامده‌ست فریاد مکنبر نامده و گذشته بنیاد مکنحالی خوش باش و عمر بر باد مکن حبیب آذرگشسب...ادامه مطلب